Hadith nr. 2
| Min far fortalte: Sad ibn Abdullah fortalte oss på vegne av Ahmad ibn Muhammed, Ibrahim ibn Hashim og al-Hassan ibn Ali al-Kufi, på vegne av al-Hussain ibn Saif, som fortalte at hans far fortalte på vegne av Abi Hashim al-Mezni, på vegne av Sahl ibn Sad al-Ansari, som sa: Jeg spurte Allahs sendebud – måtte Allahs velsignelse være med ham og hans familie – om meningen med Allahs ord: ‘’Du var ikke ved siden av berget da vi ropte.’’ Profeten sa: Allah har skrevet en bok tusenvis av år før Han skapte skapelsen. Den skrev Han med en bestemt type av ark. Så plasserte Han den på tronen og deretter ropte Han: ‘’Muhammeds Ummah! Min nåde overgår min vrede! Jeg ga dere før dere spurte meg og tilga dere før dere ba meg om tilgivelse. Den som møter meg, idet han vitner at det er ingen gud, unntatt meg, og at Muhammed er min tjener og mitt sendebud, han vil jeg ta inn i paradiset pga. min nåde.’’ |
أبي (رهـ) قال حدثنا سعد بن عبد الله عن أحمد بن محمد و إبراهيم بن هاشم و الحسن بن علي الكوفي عن الحسين بن سيف عن أبيه عن أبي حازم المزني عن سهل بن سعد الأنصاري قال سألت رسول الله (ص) عن قول الله عز و جل وَ ما كُنْتَ بِجانِبِ الطُّورِ إِذْ نادَيْنا قال كتب الله عز و جل كتابا قبل أن يخلق الخلق بألفي عام في ورق آس أنبته ثم وضعها على العرش ثم نادى يا أمة محمد إن رحمتي سبقت غضبى أعطيتكم قبل أن تسألوني و غفرت لكم قبل أن تستغفروني فمن لقيني منكم يشهد أن لا إله إلا أنا و أن محمدا عبدي و رسولي أدخلته الجنة برحمتي |