Kategori: Al Kafi – Bind 1

Boken om fornuft og uvitenhet – كتاب العقل والجهل

KAPITTEL 1, BOK 1, HADITH NR. 3

Ahmad ibn Idris har fortalt at Muhammed ibn Abd al-Jabbar fortalte fra noen personer fra våre følgesvenner på en marfu måte at fortelleren av hadithen sa:

’’Jeg spurte Abu Abdillah: ’’Hva er fornuft?’’ Han svarte: ’’Middelet du bruker for å tilbe Allah, Den Nåderike, og oppnå paradiset.’’ Jeg spurte: ’’Hadde Muwayiah fornuft? Hvis ikke så hva var i veien med ham?’’ ’’Det var gløgghet og djevelskap. Det er noe som ligner på fornuft, men det er ikke fornuft,’’ svarte imamen.’’

 أحمد بن إدريس، عن محمد بن عبدالجبار، عن بعض أصحابنا رفعه إلى أبي عبدالله عليه السلام قال: قلت له: ما العقل؟ قال: ما عبد به الرحمن واكتسب به الجنان قال: قلت: فالذي كان في معاوية؟ فقال: تلك النكراء ! تلك الشيطنة، وهي شبيهة بالعقل، وليست بالعقل.

Boken om fornuft og uvitenhet – كتاب العقل والجهل

KAPITTEL 1, BOK 1, HADITH NR. 2

Ali ibn Muhammed har fortalt at Sahl ibn Ziyad fortalte at Amr ibn Uthman fortalte at Mufaddal ibn Salih fortalte at Sad ibn Tarif fortalte at Asbagh ibn Nabatah fortalte at Ali (fred være med ham) sa:

’’Engang kom Jibril til Adam (fred være med ham) og sa: ’’Jeg er beordret å tilby deg tre ting. Du må velge en av dem.’’ Adam spurte: ’’Hva er disse tre tingene?’’

Jibril svarte: ’’Det er fornuft, bluferdighet og religion.’’

Adam sa: ’’Jeg velger fornuft!’’ Så ba Jibril bluferdighet og religion om å gå vekk og lot fornuften være med Adam. Da sa de (bluferdigheten og religionen) til Jibril: ’’Jibril! Vi er beordret å være med fornuften hvor enn den befant seg.’’ Da sa Jibril til dem: ’’Det er opp til dere,’’ og steg opp til himmelen.’’

 علي بن محمد، عن سهل بن زياد، عن عمرو بن عثمان، عن مفضل بن صالح، عن سعد بن طريف، عن الاصبغ بن نباته، عن علي عليه السلام قال: هبط جبرئيل على آدم عليه السلام فقال: يا آدم إني امرت أن اخيرك واحدة من ثلاث فاخترها ودع اثنتين فقال له آدم: يا جبرئيل وما الثلاث؟ فقال: العقل والحياء والدين، فقال آدم: إني قد اخترت العقل فقال جبرئيل للحياء والدين: انصرفا ودعاه فقالا: يا جبرئيل إنا امرنا أن نكون مع العقل حيث كان، قال: فشأنكما وعرج

Boken om fornuft og uvitenhet – كتاب العقل والجهل

– KAPITTEL 1, BOK 1, HADITH NR. 1

Abu Jaffar Muhammed ibn Yakub har fortalt at et antall av vårt folk blant annet Muhammed ibn Yahya al-Attar fortalte at Ahmad ibn Muhammed fortalte at Hassan ibn Mahbub fortalte at Ala ibn Razin fortalte at Muhammed ibn Muslim fortalte at Abu Jaffar (imam al-Bakir), fred være med ham, fortalte:

’’Da Allah, Gud, skapte fornuften gjorde han den talende og sa til den: ’’Kom fremover.’’
Så kom den fremover. Så sa han: ’’Gå bak,’’ og den gikk bakover.

Da sa Allah: ’’Jeg sverger ved Min heder og ære at jeg ikke har skapt en skapning mer elsket av meg enn deg. Jeg vil ikke fullkomne noen med deg, unntatt de som jeg elsker. Jeg vil bare beordre deg å gjøre ting og forby deg å gjøre bestemte ting. Med bare deg vil jeg velsigne/belønne (de som besitter deg og gjør godt) og med bare deg vil jeg straffe (de som besitter deg og gjør ondt).’’

 أخبرنا أبوجعفر محمد بن يعقوب قال: حدثني عدة من أصحابنا منهم محمد بن يحيى العطار، عن أحمد بن محمد، عن الحسن بن محبوب، عن العلاء بن رزين، عن محمد بن مسلم، عن أبي جعفر عليه السلام قال: لما خلق الله العقل استنطقه ثم قال له: أقبل فأقبل ثم قال له: أدبر فأدبر ثم قال: وعزتي وجلالي ما خلقت خلقا هو أحب إلي منك ولا أكملتك إلا فيمن احب، أما إني إياك آمر، وإياك أنهى وإياك اعاقب، وإياك اثيب