KAPITTEL 1, BOK 1, HADITH NR. 8
| Ali ibn Muhammed ibn Abdallah har fortalt at Ibrahim ibn Ishak al-Ahmar fortalte at Muhammed ibn Sulayman al-Daylami, hans far, sa:
’’Engang nevnte jeg en bestemt persons tilbedelse, religion og gavmildhet for Imam Abu Abdillah (fred være med ham)!’’ Imamen (fred være med ham) spurte: ’’Hvordan er hans fornuft?’’ Jeg svarte: ’’Jeg vet ikke.’’ Så sa imamen: ’’Nivået til belønningen vil være avhengig av kunnskapsnivået. En mann fra Bani Israel tilba Allah på en øy av øyene på havet. Øyen var frodig grønn, med mange trær og rikelig med vann. Engang gikk en engel forbi denne tilbederen og ba Allah om å vise hvor mye belønning og velsignelse denne tilbederen ville motta for hans gode gjerninger. Allah viste belønningen til denne tilbederen for engelen som syntes at det var veldig lite. Da ba Allah engelen om å være med tilbederen som en følgesvenn. Så engelen viste seg for tilbederen i form av et menneske. Tilbederen spurte: ’’Hvem er du?’’ ’’Jeg har hørt om din utmerkede tilbedelse og din tilstedeværelse ved dette stedet og jeg ønsker å slutte meg til deg for å tilbe Allah med deg.’’ Engelen tilbrakte denne dagen med tilbederen og neste dag sa engelen til tilbederen: ’’Ditt sted er nydelig og det bør bare brukes for tilbedelse.’’ ’’Ja, men det har en mangel.’’ Sa tilbederen. ’’Hva er det?’’ spurte engelen. Tilbederen sa: ’’Vår Herre har ikke et dyr. Jeg ønsker Han hadde et esel som kunne beite gresset rundt. Hele dette gresset har visnet bort.’’ Da sa engelen: ’’Har ikke din Herre et esel?’’ ’’Hadde vår Herre hatt et esel så ville ikke hele dette gresset visnet bort,’’ svarte tilbederen med en trist stemme. Da åpenbarte Allah til engelen: ’’Vi belønner alle etter deres kunnskapsnivå.’’ |
علي بن محمد بن عبدالله، عن إبراهيم بن إسحاق الاحمر، عن محمد بن سليمان الديلمي، عن أبيه قال: قلت لابي عبدالله عليه السلام: فلان من عبادته ودينه وفضله؟ فقال: كيف عقله؟ قلت: لا أدري، فقال: إن الثواب على قدر العقل، إن رجلا من بني إسرائيل كان يعبد الله في جزيرة من جزائز البحر، خضراء نضرة، كثيرة الشجر ظاهرة الماء وإن ملكا من الملائكة مر به فقال يا رب أرني ثواب عبدك هذا، فأراه الله [تعالى] ذلك، فاستقله الملك، فأوحى الله [تعالى] إليه: أن اصحبه فأتاه الملك في صوره إنسي فقال له: من أنت؟ قال: أنا رجل عابد بلغني مكانك وعبادتك في هذا المكان فأتيتك لاعبدالله معك، فكان معه يومه ذلك فلما أصبح قال له الملك: إن مكانك لنزه، وما يصلح إلا للعبادة، فقال له العابد: إن لمكاننا هذا عيبا فقال له: وما هو؟ قال: ليس لربنا بهيمة فلو كان له حمار رعيناه في هذا الموضع، فإن هذا الحشيش يضيع، فقال له [ذلك] الملك: وما لربك حمار؟ فقال: لو كان له حمار ما كان يضيع مثل هذا الحشيش، فأوحى الله إلى الملك: إنما اثيبه على قدر عقله |